Diagnostiek tijdens behandeling en follow up
Laboratoriumonderzoek
Bloed, standaard:
- Volledig bloedbeeld met op indicatie automatische differentiatie
- Chemie: calcium, albumine, kreatinine
- Immunologie: vervolgen M-proteïne (inclusief totaal eiwit), opties:
- M-proteïne kwantificeren
- M-proteïne typeren en kwantificeren
- Vervolg terugkeer M-proteïne
- FLC (vrije lichte ketens) kappa, lambda en ratio indien:
- (vrijwel) geen meetbaar M-proteïne, dat wil zeggen intact immunoglobuline <10 g/l in serum of Bence Jones <200 mg in 24 uurs urine
- bevestiging van een (stringente) complete remissie (in studieverband)
Bloed, op indicatie:
- Chemie: glucose (op indicatie)
Urine:
- 24-uurs urine: Bence Jones eiwit (buiten studieverband op indicatie, binnen studieverband belangrijk voor het vaststellen van de mate van respons en progressieve ziekte)
Beenmergaspiraat:
- Cytomorfologie (op indicatie)
- Immunofenotypering (op indicatie)
Beenmergonderzoek uitvoeren t.b.v. vaststellen (stringente) complete remissie (bij verdwijnen M-proteïne en normale vrije lichte keten ratio) en bij (vermoeden van) progressie. Bij behandeling in studieverband ook immunofenotypering.
Beeldvorming
- Low dose CT-scan skelet (op indicatie, in ieder geval bij (vermoeden van) progressie
- MRI- of FDG-PET-CT-scan worden niet routinematig ingezet. Alleen ter nadere evaluatie van symptomatische botlesies (kan dan ook geïndiceerd zijn bij normaal conventioneel radiologisch onderzoek). FDG-PET-CT-scan bij ascernerend multipel myeloom. MRI indien verdenking myelum aantasting
Ga terug naar de MM homepage of lees meer over MM:
- Diagnostiek
- Classificatie
- Risicoclassificatie
- Behandeling
- Respons criteria
- Richtlijnen en literatuur
- Beheer en wijzigingenhistorie
Ga terug naar de algemene homepage Behandelprotocollen.